руба́ха кашу́ля, -лі ж., саро́чка, -кі ж.;

руба́ха-па́рень душа́-хло́пец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рубаха

Том: 30, старонка: 459.

img/30/30-459_2666_Рубаха.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Руба́шка ’кашуля’, ’верхні слой чаго-небудзь’ (ТСБМ), ’менструацыя’ (ТС), руба́ха ’сарочка, кашуля’ (ТС), рубашно́ ’пагард. да рубашка’ (Клім.). Рус. руба́шка ’кашуля, сарочка’, руба́ха ’тс’. Лічыцца запазычаннем з рус. рубашка < рубаха < ст.-рус. рубъ ’кавалак, абрывак тканіны; дрэннае адзенне’ < прасл. *rǫbъ/*rǫba ’кавалак, адрэз тканіны’ (гл. руб). Параўн. аднак рубацёнка ’кашуліна’ (Юрч.), славен. дыял. robača ’сарочка’ (Зб. Логару, 92).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

саро́чка ж. соро́чка; руба́ха;

жано́чая с. — же́нская соро́чка;

палатня́ная с. — холщо́вая соро́чка (руба́ха);

нарадзі́цца ў ~чцы — роди́ться в соро́чке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

талсто́ўка I ж. (к талсто́вец) толсто́вка

талсто́ўка II ж. (блуза, рубаха) толсто́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хло́пец, -пца м. па́рень;

душа́-х.руба́ха-па́рень;

свой х. — свой па́рень

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́рень хло́пец, -пца м.;

он неплохо́й па́рень ён нядрэ́нны хло́пец;

руба́ха-па́рень душа́-хло́пец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапаце́ць сов.

1. пропоте́ть;

хво́ры ~це́ў — больно́й пропоте́л;

уся́ кашу́ля ~це́ла — вся руба́ха пропоте́ла;

2. перен., разг. (потрудиться нек-рое время) пропоте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Каўбо́й ’каўбой’ (ТСБМ, БРС). Рус. ковбо́й, укр. ковбо́й ’тс’. Паводле Шанскага, 2, 180, запазычанне новага часу з англ. мовы. Упершыню адзначаецца ў слоўніку замежных моў у 1933 г. Можна меркаваць, што слова запазычана дзесьці на пачатку XX ст. Англ. cowboy (літаральна ’пастух’) складаецца з англ. слоў cow ’карова’ і boy ’хлопчык, хлопец’. Ад запазычанага каўбо́й у рус. мове ўтворана (упершыню адзначаецца ў крыніцах у 1933 г.) ковбо́йка, якое ўзнікла на базе словаспалучэння ковбойская рубаха і аформлена суфіксам ‑ка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кашу́ля ж. руба́шка, руба́ха; соро́чка; тельня́шка;

нарадзі́цца ў ~лі — роди́ться в соро́чке;

аста́цца (пакі́нуць) у адно́й ~лі — оста́ться (оста́вить) в одно́й руба́шке;

свая́ к. бліжэ́й да це́лапосл. своя́ руба́шка бли́же к те́лу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)