руба́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. руба́нак руба́нкі
Р. руба́нка руба́нкаў
Д. руба́нку руба́нкам
В. руба́нак руба́нкі
Т. руба́нкам руба́нкамі
М. руба́нку руба́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

руба́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Сталярны інструмент у выглядзе калодкі з шырокім жалезным лязом для стругання.

|| прым. руба́начны, -ая, -ае.

Рубаначнае лязо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руба́нак, -нка м. руба́нок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руба́нак, ‑нка, м.

Сталярны інструмент у выглядзе калодкі з шырокім жалезным лязом для стругання драўніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руба́нак м спец Hóbel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Руба́нак ’сталярны інструмент з лязом для стругання драўніны’ (ТСБМ, Шат.). Укр., рус. руба́нок ’тс’. З н.-ням. rûbank, нова-в.-ням. Raubank ’вялікі рубанак’, ням. Rauhbank ’рубанак’ (Фасмер, 3, 510, Чарных, 2, 326). Позняе запазычанне з рускай мовы, народнае гэ́бель (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бара́н², -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Двухручны рубанак для габлявання дошак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

plane​4 [pleɪn] n. tech. руба́нак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бара́н

‘рубанак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бара́н бараны́
Р. барана́ барано́ў
Д. барану́ барана́м
В. бара́н бараны́
Т. барано́м барана́мі
М. баране́ барана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шархе́бель, -я, мн. -і, -яў, м.

Вузкі рубанак з паўкруглым лязом для першаснай грубай апрацоўкі драўніны.

|| прым. шархе́бельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)