ртутная - Пошук

Ртутная лямпа 3/288

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ртутная падманка, гл. Кінавар

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ртуць, -і, ж.

Хімічны элемент, вадкі метал серабрыста-белага колеру.

Жывы як р. (вельмі рухавы).

|| прым. рту́тны, -ая, -ае.

Ртутная руда.

Р. тэрмометр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рту́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рту́тны	рту́тная	рту́тнае	рту́тныя
Р.	рту́тнага	рту́тнай рту́тнае	рту́тнага	рту́тных
Д.	рту́тнаму	рту́тнай	рту́тнаму	рту́тным
В.	рту́тны (неадуш.) рту́тнага (адуш.)	рту́тную	рту́тнае	рту́тныя (неадуш.) рту́тных (адуш.)
Т.	рту́тным	рту́тнай рту́тнаю	рту́тным	рту́тнымі
М.	рту́тным	рту́тнай	рту́тным	рту́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рту́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ртуці. Ртутны слупок. // Які змяшчае ў сабе ртуць. Ртутная руда. // Які дзейнічае пры дапамозе ртуці. Ртутны барометр. Ртутны тэрмометр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Quécksilbersalbe

f -, -n рту́тная мазь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

во́кісна-рту́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	во́кісна-рту́тны	во́кісна-рту́тная	во́кісна-рту́тнае	во́кісна-рту́тныя
Р.	во́кісна-рту́тнага	во́кісна-рту́тнай во́кісна-рту́тнае	во́кісна-рту́тнага	во́кісна-рту́тных
Д.	во́кісна-рту́тнаму	во́кісна-рту́тнай	во́кісна-рту́тнаму	во́кісна-рту́тным
В.	во́кісна-рту́тны (неадуш.) во́кісна-рту́тнага (адуш.)	во́кісна-рту́тную	во́кісна-рту́тнае	во́кісна-рту́тныя (неадуш.) во́кісна-рту́тных (адуш.)
Т.	во́кісна-рту́тным	во́кісна-рту́тнай во́кісна-рту́тнаю	во́кісна-рту́тным	во́кісна-рту́тнымі
М.	во́кісна-рту́тным	во́кісна-рту́тнай	во́кісна-рту́тным	во́кісна-рту́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ГРЫМУ́ЧАЯ РТУЦЬ, фульмінат ртуці,

ртутная соль грымучай кіслаты, Hg(CNO)₂; ініцыіруючае выбуховае рэчыва. Бясколерны ці шэры крышт. парашок. Нерастваральны ў вадзе. Шчыльн. монакрышталёў 4420 кг/м³. Лёгка ўзрываецца ад удару, трэння і інш. мех. і цеплавых уздзеянняў. Пры т-ры 179—180 °C самазагараецца з выбухам (цеплата выбуху 1,8 Мдж/кг). Захоўваюць пад слоем вады (вільготная менш небяспечная). Выкарыстоўваюць у капсулях-дэтанатарах.

т. 5, с. 481

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Verbum