ро́ўня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ро́ўня
Р. ро́ўні
Д. ро́ўні
В. ро́ўню
Т. ро́ўняй
ро́ўняю
М. ро́ўні

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ро́ўня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз.
Н. ро́ўня
Р. ро́ўні
Д. ро́ўні
В. ро́ўню
Т. ро́ўняй
ро́ўняю
М. ро́ўні

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ро́ўня, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і раўня. — На ліха мне яго каханне, ён мне бацькам, можа быць, а не мужам. Няхай шукае сабе роўні. Сабаленка. [Грабок:] — Новыя дамы ставім не раўня згарэўшым. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́ўня м, ж разм гл раўня

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ро́вень

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ро́вень ро́ўні
Р. ро́ўня ро́ўняў
Д. ро́ўню ро́ўням
В. ро́вень ро́ўні
Т. ро́ўнем ро́ўнямі
М. ро́ўні ро́ўнях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

equal1 [ˈi:kwəl] n. ро́ўня, раўня́;

She is his equal. Яна роўня яму;

He has no equal. Яму няма роўні.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ро́вень, роўня, м.

Разм. Тое, што і ватэрпас. Язэпу ёсць чым заняцца. Ён ровень паставіць — праверыць, ці не выдаўся які вугал вышэй за іншыя. Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Раўня́ць ’выроўніваць; параўноўваць між сабой’ (Нас., Бяльк., Сл. ПЗБ), ітэратыў роўнёва́ць ’тс’ (ТС), параўн. укр. рівня́ти, рус. ровня́ть, ст.-рус. ровняти, балг. равня́. Суадноснае з раўнаць (гл.); паводле Карскага (1, 323), гэта асобныя марфалагічныя ўтварэнні, што магчыма, узыходзяць да розных зыходных форм, параўн. ро́вень: я ровень ёму (ТС) (< *orvьnь?). Гл. роўны (роўня), ровень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

match2 [mætʃ] n.

1. спабо́рніцтва, матч;

a football match футбо́льны матч

2. ро́ўня;

be more than a match for быць мацне́йшым, разумне́йшым (за праціўніка);

be no match for быць слабе́йшым (за праціўніка)

3. (for) то́е, што падыхо́дзіць ко́лерам, фасо́нам і да т.п.;

This skirt is a good match for the blouse. Гэтая спадніца добра падыходзіць да блузкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

table

[teɪbəl]

1.

n.

1) стол стала́ m.

2) стол (е́жа)

3) таблі́ца f., ро́ўная паве́рхня, ро́ўня f.

table of contents — зьмест (сьпіс разьдзе́лаў)

4) драўля́ная, каме́нная пліта́; скрыжа́ль f.

2.

v.t.

1) адклада́ць разгля́д (зако́напрае́кту, прапано́вы), кла́сьці пад сукно́

2) Brit. падава́ць на разгля́д (прапано́ву)

- set the table

- under the table

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)