ро́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ро́шчаны |
ро́шчаная |
ро́шчанае |
ро́шчаныя |
| Р. |
ро́шчанага |
ро́шчанай
ро́шчанае |
ро́шчанага |
ро́шчаных |
| Д. |
ро́шчанаму |
ро́шчанай |
ро́шчанаму |
ро́шчаным |
| В. |
ро́шчаны (неадуш.)
ро́шчанага (адуш.) |
ро́шчаную |
ро́шчанае |
ро́шчаныя (неадуш.)
ро́шчаных (адуш.) |
| Т. |
ро́шчаным |
ро́шчанай
ро́шчанаю |
ро́шчаным |
ро́шчанымі |
| М. |
ро́шчаным |
ро́шчанай |
ро́шчаным |
ро́шчаных |
Кароткая форма: ро́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ро́шчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад расціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адрасці́ць, -рашчу́, -ро́сціш, -ро́сціць; -ро́шчаны; зак., што.
Даць адрасці чаму-н., адгадаваць, адпусціць (пра валасы, пазногці, і пад.).
А. бараду.
|| незак. адро́шчваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)