ро́тный воен.

1. прил. ро́тны;

2. сущ. ро́тны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ротный

Том: 30, старонка: 453.

img/30/30-453_2627_Ротный.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ро́тны воен.

1. прил. ро́тный;

р. камандзі́р — ро́тный команди́р;

2. в знач. сущ., разг. ро́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)