ро́ссыпны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ро́ссыпны ро́ссыпная ро́ссыпнае ро́ссыпныя
Р. ро́ссыпнага ро́ссыпнай
ро́ссыпнае		 ро́ссыпнага ро́ссыпных
Д. ро́ссыпнаму ро́ссыпнай ро́ссыпнаму ро́ссыпным
В. ро́ссыпны (неадуш.)
ро́ссыпнага (адуш.)		 ро́ссыпную ро́ссыпнае ро́ссыпныя (неадуш.)
ро́ссыпных (адуш.)
Т. ро́ссыпным ро́ссыпнай
ро́ссыпнаю		 ро́ссыпным ро́ссыпнымі
М. ро́ссыпным ро́ссыпнай ро́ссыпным ро́ссыпных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ро́ссыпны ро́ссыпный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́ссыпны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да россыпу (у 5 знач.). Россыпнае золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́ссып, -у, м.

1. Пра тое, што рассыпана ў вялікай колькасці (разм.).

Лес сплаўляюць россыпам (у рассыпаным, разрозненым стане).

2. звычайна мн. -ы, -аў. Радовішча карысных выкапняў, адкладанні, у складзе якіх маюцца крупінкі, крышталі карысных мінералаў.

Алмазныя россыпы.

Плацінавыя россыпы (таксама перан.: пра вялікую колькасць, мноства чаго-н. каштоўнага, добрага).

|| прым. ро́ссыпны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Россыпныя радовішчы ізумрудаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́ссыпный геол. ро́ссыпны;

ро́ссыпные месторожде́ния ро́ссыпныя радо́вішчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)