Ро́спісь ’рэгістрацыя шлюбу’ (мсцісл., Юрч. СНЛ). Ад распісацца (гл.) пры ад’ідэацыі рус. подпись.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ро́сьпіска ’распіска (дакумент)’ (Бяльк., Нар. Гом.) — у выніку кантамінацыі роспісь і рус. расписка. Да піса́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)