Ро́спаркі, ро́споркы — частка кроснаў (Сл. Брэс.), ро́спыркі, роспіркі, распо́ры ’гарызантальныя папярочныя планкі, што змацоўваюць раму ткацкага станка’, ’пругі пры тканні’ (Уладз.). Да распіра́ць (гл.). Аналагічна рус. распорка, польск. rozporka, rozpora, rozpornica, чэш. rozpora, rozpěra, rozporek ’перакладзіна’, ’распорка’, ’распорная бэлька’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ро́спарка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ро́спарка |
ро́спаркі |
| Р. |
ро́спаркі |
ро́спарак |
| Д. |
ро́спарцы |
ро́спаркам |
| В. |
ро́спарку |
ро́спаркі |
| Т. |
ро́спаркай
ро́спаркаю |
ро́спаркамі |
| М. |
ро́спарцы |
ро́спарках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)