Мірнае суіснаванне дзяржаў з розным грамадскім ладам 2/557; 7/256—257; 8/284; 11/409

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ро́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ро́зны ро́зная ро́знае ро́зныя
Р. ро́знага ро́знай
ро́знае		 ро́знага ро́зных
Д. ро́знаму ро́знай ро́знаму ро́зным
В. ро́зны (неадуш.)
ро́знага (адуш.)		 ро́зную ро́знае ро́зныя (неадуш.)
ро́зных (адуш.)
Т. ро́зным ро́знай
ро́знаю		 ро́зным ро́знымі
М. ро́зным ро́знай ро́зным ро́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ро́знае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. ро́знае
Р. ро́знага
Д. ро́знаму
В. ро́знае
Т. ро́зным
М. ро́зным

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

розна... (а таксама разна...).

Першая састаўная частка складаных слоў у знач. розны, з розным (тым, што названа другой асновай), па-рознаму, напр.: рознаіменны, рознатыповы, рознасастаўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сінані́мія, -і, ж. (спец.).

Адносіны, якія існуюць паміж сінонімамі; падабенства слоў па знач. пры розным іх гучанні.

Лексічная с.

Сінтаксічная с.

|| прым. сінанімі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няўсто́йлівы, -ая, -ае.

1. Хісткі; пазбаўлены ўстойлівасці, цвёрдай апоры.

Н. памост.

2. Які часта мяняецца, непастаянны.

Няўстойлівае надвор’е.

3. перан. Які лёгка паддаецца розным уплывам, нястойкі ў сваіх поглядах, перакананнях.

|| наз. няўсто́йлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шлюз, -а, мн. -ы, -аў, м.

Збудаванне на рацэ, канале для пропуску суднаў пры розным узроўні вады на шляху іх руху, якое складаецца з камеры (камер) з варотамі.

|| прым. шлю́завы, -ая, -ае і шлю́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сінанімі́я, ‑і, ж.

Падабенства слоў па значэнню пры розным іх гучанні.

[Ад грэч. synōnymia — аднайменнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палане́з, ‑а, м.

1. Урачысты бальны танец, які вядзе пачатак ад польскага народнага танца; музыка гэтага танца. Гукі паланеза. □ Мазуркі, абэркі, паланезы, танга, вальсы... Танцы ў розным тэмпе, з розным настроем, у кожнага была свая душа, свой гукавы воблік. Дамашэвіч.

2. Музычны твор у рытме гэтага танца.

[Фр. polonaise — польскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэрэаізаме́ры

(ад стэрэа- + ізамеры)

ізамеры з розным прасторавым размяшчэннем атамаў у малекулах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)