Ро́дзіць ’радзіць (пра зямлю)’ (Ян.). Да радзі́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скаро́дзіць, -ро́джу, -ро́дзіш, -ро́дзіць і скарадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; незак., што і без дап.

Разрыхляць бараной зямлю.

|| зак. паскаро́дзіць, -ро́джу, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны і заскаро́дзіць, -ро́джу, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны.

|| наз. скаро́джанне, -я, н. і скарадзьба́, -ы́, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смуро́дзіць, -ро́джу, -ро́дзіш, -ро́дзіць; незак. (разм.).

Распаўсюджваць смурод.

|| зак. насмуро́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радзі́ць, раджу́, ро́дзіш, ро́дзіць; зак. і незак.

1. каго-што. Тое, што і нарадзіць (нараджаць).

2. незак. Даваць ураджай, плады (аб глебе, раслінах).

Глеба родзіць добра.

Надта родзяць буракі.

|| незак. таксама раджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заскаро́дзіць, ‑роджу, ‑родзіш, ‑родзіць і заскарадзі́ць, ‑раджу, ‑родзіш, ‑родзіць; зак., што.

Апрацаваць глебу бараною.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

першаро́дзячая,

Якая родзіць упершыню. Першародзячая жанчына. // у знач. наз. першаро́дзячая, ‑ай, ж. Тая, што родзіць упершыню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагарадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., што.

Раздзяліць перагародкай.

П. пакой.

|| незак. перагаро́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дагарадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., што.

Закончыць абгароджваць.

Д. плот.

|| незак. дагаро́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбрадзі́ць², -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак. (разм.).

Правесці мяжу на сенакосе, адмежаваць.

|| незак. адбро́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радзі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раджу́ ро́дзім
2-я ас. ро́дзіш ро́дзіце
3-я ас. ро́дзіць ро́дзяць
Прошлы час
м. радзі́ў радзі́лі
ж. радзі́ла
н. радзі́ла
Загадны лад
2-я ас. радзі́ радзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час радзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)