Ро́бцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ро́бцы
Р. Ро́бцаў
Д. Ро́бцам
В. Ро́бцы
Т. Ро́бцамі
М. Ро́бцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ро́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ро́бка
Р. ро́бкі
Д. ро́бцы
В. ро́бку
Т. ро́бкай
ро́бкаю
М. ро́бцы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недаро́бка, ‑і, ДМ ‑робцы; Р мн. ‑робак; ж.

Незакончанасць, незавершанасць якой‑н. працы, справы. Лукашу не было часу адпачываць. Нядаўна пабудаваў новую хату, трэба канчаць розныя недаробкі: зашкліць ганак, пабяліць печы. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)