ржа́віць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ржа́віць ржа́вяць
Прошлы час
м. ржа́віў ржа́вілі
ж. ржа́віла
н. ржа́віла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ржа́віць несов. ржа́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ржа́ўленне ср. ржа́вление; см. ржа́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заржа́віць, ‑ржаўлю, ‑ржавіш, ‑ржавіць; зак., што.

Дапусціць, каб што‑н. зрабілася ржавым. Заржавіць сякеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)