ре́шка разг. рэ́шка, -кі ж.;

орёл и ре́шка аро́л і рэ́шка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́шка ж., разг. ре́шка, решётка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рэ́шка ’бок манеты, адваротны гербаваму малюнку’ (ТСБМ). З рус. решка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́шнік 1 ’арэшнік’ (ЛА, 1, Сл. ПЗБ). Ад арэшнік < арэх (гл.).

Рэ́шнік 2 ’тонкія планкі, якія набіваюць пры атынкоўцы’ (Сл. Гродз., Сл. рэг. лекс.). Рус. решетины ’тс’, решка ’краты’. Гл. рашотка).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

орёл в разн. знач. аро́л, род. арла́ м.;

высоко́ в не́бе кру́жит орёл высо́ка ў не́бе кру́жыць аро́л;

э́тот чело́век — настоя́щий орёл гэ́ты чалаве́к — сапра́ўдны аро́л;

орёл и́ли ре́шка? аро́л ці рэ́шка?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аро́л (род. арла́) м., в разн. знач. орёл;

высо́ка ў не́бе кру́жыць а. — высоко́ в не́бе кружи́т орёл;

гэ́ты чалаве́к сапра́ўдны а. — э́тот челове́к настоя́щий орёл;

а. ці рэ́шка — орёл или ре́шка;

○ двухгало́вы а. — двугла́вый орёл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)