реме́нь м.

1. рэ́мень, -ня м.;

2. (пояс) рэ́мень, -ня м., папру́га, -гі ж.; дзя́га, -гі ж.;

3. техн. (приводной) пас, род. па́са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ремень

Том: 30, старонка: 67.

img/30/30-067_0441_Ремень.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

реме́нь-ры́ба зоол. рэ́мень-ры́ба, род. рэ́меня-ры́бы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́мень м. реме́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзя́га ж. реме́нь м. (поясной)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпераза́ць сов. (ремень, пояс) снять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпяра́зваць несов. (ремень, пояс) снима́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пас​III (ремень) пас, род. па́са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приводно́й техн. прывадны́;

приводно́й реме́нь (прывадны́) пас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́сак, -ска м.

1. по́яс, реме́нь;

2. (ремень, перекинутый через седёлку) чересседе́льник, попере́чник;

3. поло́ска ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)