ре́гент в разн. знач. рэ́гент, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́гентка ж. (женщина регент) ре́гентша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́гент м., в разн. знач. ре́гент

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рэ́гент ’часовы правіцель манархічнай дзяржавы; дырыжор хору, пераважна царкоўнага’ (ТСБМ). Ст.-бел. реентъ ’начальнік канцылярыі’ < ст.-польск. regent, rejent < лац. regēns, ‑ntis ’кіраўнік’ (Булыка, Лекс. запазыч., 59). Значэнне ’дырыжор’ з рус. ре́гент ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ре́гентша разг.

1. (женщина-регент) рэ́гентка, -кі ж.;

2. (жена регента) разг. рэ́генціха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)