рва́ны гл. ірваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рва́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рва́ны рва́ная рва́нае рва́ныя
Р. рва́нага рва́най
рва́нае		 рва́нага рва́ных
Д. рва́наму рва́най рва́наму рва́ным
В. рва́ны (неадуш.)
рва́нага (адуш.)		 рва́ную рва́нае рва́ныя (неадуш.)
рва́ных (адуш.)
Т. рва́ным рва́най
рва́наю		 рва́ным рва́нымі
М. рва́ным рва́най рва́ным рва́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рва́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рва́ны рва́ная рва́нае рва́ныя
Р. рва́нага рва́най
рва́нае		 рва́нага рва́ных
Д. рва́наму рва́най рва́наму рва́ным
В. рва́ны (неадуш.)
рва́нага (адуш.)		 рва́ную рва́нае рва́ныя (неадуш.)
рва́ных (адуш.)
Т. рва́ным рва́най
рва́наю		 рва́ным рва́нымі
М. рва́ным рва́най рва́ным рва́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рва́ны рва́ная рва́нае рва́ныя
Р. рва́нага рва́най
рва́нае		 рва́нага рва́ных
Д. рва́наму рва́най рва́наму рва́ным
В. рва́ны (неадуш.)
рва́нага (адуш.)		 рва́ную рва́нае рва́ныя (неадуш.)
рва́ных (адуш.)
Т. рва́ным рва́най
рва́наю		 рва́ным рва́нымі
М. рва́ным рва́най рва́ным рва́ных

Кароткая форма: рва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рва́ны

1. прич. тереблённый; см. рваць I 4;

2. прил., в разн. знач. рва́ный;

~ная ра́на — мед. рва́ная ра́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рва́ны,

гл. ірваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірва́ны і (пасля галосных) рва́ны, -ая, -ае.

1. Падраны на кавалкі.

Ірваныя паперы.

2. Парваны ў розных месцах; падраны, дзіравы.

Ірванае адзенне.

3. перан. 3 няроўнымі краямі.

Ірваная рана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рва́ны geríssen; ábgerissen;

◊ рва́ная сві́тка не ро́біць бры́дка ≅ Ármut ist kéine Sünde [Schánde]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ірва́ны і рва́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад ірваць ​1 (у 1 знач.).

2. Падраны на кавалкі. Ірваная папера ляжала шматкамі.

3. Парваны ў розных месцах; падраны, дзіравы. Ірваныя бацінкі на босую нагу больш за ўсё іншае гаварылі, што ён з далёкай дарогі... Брыль. У хатах забіралі нават паношаную, ірваную вопратку. Кавалёў.

4. З няроўнымі краямі. Ірваная рана. Ірваныя хмары. □ За акном праляталі неспакойныя рваныя кудлы дыму з паравоза. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дёрганный

1. ту́заны, шмо́рганы; рва́ны;

2. ску́бены; см. дёргать​ 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)