раўну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раўну́ |
раўнё́м |
| 2-я ас. |
раўне́ш |
раўняце́ |
| 3-я ас. |
раўне́ |
раўну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
раўну́ў |
раўну́лі |
| ж. |
раўну́ла |
| н. |
раўну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раўні́ |
раўні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раўну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
раўну́ць сов., однокр., прост. ря́вкнуть; взреве́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раўну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Аднакр. да раўці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раўці́, раву́, раве́ш, раве́; равём, равяце́, раву́ць; роў, раўла́, раўло́; раві́; незак.
1. Утвараць рык, роў (пра жывёл).
Карова раве.
2. Моцна плакаць (разм.).
Чаго ты равеш?
3. Моцна гаварыць, крычаць, пець (разм.).
4. перан. Утвараць гукі, падобныя на роў жывёл.
Завіруха раве.
Самалёты равуць.
|| аднакр. раўну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ря́вкнуть сов. и однокр., прост.
1. раўну́ць, зараўці́;
2. раўну́ць, зараўці́, кры́кнуць, закрыча́ць; см. ря́вкать.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
wyszczekać
зак.
1. прабрахаць;
2. разм. крыкнуць; раўнуць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прореве́ть сов.
1. (издать рёв) прараўці́, зараўці́, раўну́ць;
2. (какое-то время) прост. прараўці́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)