раўна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раўна́нне раўна́нні
Р. раўна́ння раўна́нняў
Д. раўна́нню раўна́нням
В. раўна́нне раўна́нні
Т. раўна́ннем раўна́ннямі
М. раўна́нні раўна́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

раўна́нне н матэм Gléichung f -, -en;

раўна́нне з двума́ невядо́мымі éine Gléichung mit zwei Únbekannten;

раўна́нне пе́ршай ступе́ні éine Gléichung érsten Grádes;

квадра́тнае раўна́нне éine quadrátische Gléichung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ураўне́нне н

1. (дзеянне) Ángleichung f -, -en, Áusgleichung f -, -en;

2. матэм Gléichung f; гл тс раўнанне

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дыферэнцыя́льны Differentiál-:

дыферэнцыя́льны аналіза́тар Differentiálanalysator m;

дыферэнцыя́льны дыя́гназ Differentiáldiagnose f;

дыферэнцыя́льнае раўна́нне [ураўне́нне] Differentiálgleichung f;

дыферэнцыя́льная геаме́трыя Differentiálgeometrie f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)