раўнава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнава́ны раўнава́ная раўнава́нае раўнава́ныя
Р. раўнава́нага раўнава́най
раўнава́нае		 раўнава́нага раўнава́ных
Д. раўнава́наму раўнава́най раўнава́наму раўнава́ным
В. раўнава́ны (неадуш.)
раўнава́нага (адуш.)		 раўнава́ную раўнава́нае раўнава́ныя (неадуш.)
раўнава́ных (адуш.)
Т. раўнава́ным раўнава́най
раўнава́наю		 раўнава́ным раўнава́нымі
М. раўнава́ным раўнава́най раўнава́ным раўнава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раўнава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнава́ны раўнава́ная раўнава́нае раўнава́ныя
Р. раўнава́нага раўнава́най
раўнава́нае		 раўнава́нага раўнава́ных
Д. раўнава́наму раўнава́най раўнава́наму раўнава́ным
В. раўнава́ны (неадуш.)
раўнава́нага (адуш.)		 раўнава́ную раўнава́нае раўнава́ныя (неадуш.)
раўнава́ных (адуш.)
Т. раўнава́ным раўнава́най
раўнава́наю		 раўнава́ным раўнава́нымі
М. раўнава́ным раўнава́най раўнава́ным раўнава́ных

Кароткая форма: раўнава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раўнава́ны I

1. вы́ровненный;

2. рихто́ванный; см. раўнава́ць I 1, 2

раўнава́ны II

1. сравнённый;

2. уравнённый; см. раўнава́ць III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рихто́ванный рыхтава́ны, раўнава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)