раўнава́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раўнава́льнік |
раўнава́льнікі |
| Р. |
раўнава́льніка |
раўнава́льнікаў |
| Д. |
раўнава́льніку |
раўнава́льнікам |
| В. |
раўнава́льнік |
раўнава́льнікі |
| Т. |
раўнава́льнікам |
раўнава́льнікамі |
| М. |
раўнава́льніку |
раўнава́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раўнава́льнік м., тех. ровни́тель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ровни́тель техн. раўнава́льнік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
kompensator
м. кампенсатар;
kompensator magnetyczny — магнітны раўнавальнік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)