раўнаважнае выпрамяненне

т. 13, с. 377

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

раўнава́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнава́жны раўнава́жная раўнава́жнае раўнава́жныя
Р. раўнава́жнага раўнава́жнай
раўнава́жнае		 раўнава́жнага раўнава́жных
Д. раўнава́жнаму раўнава́жнай раўнава́жнаму раўнава́жным
В. раўнава́жны (неадуш.)
раўнава́жнага (адуш.)		 раўнава́жную раўнава́жнае раўнава́жныя (неадуш.)
раўнава́жных (адуш.)
Т. раўнава́жным раўнава́жнай
раўнава́жнаю		 раўнава́жным раўнава́жнымі
М. раўнава́жным раўнава́жнай раўнава́жным раўнава́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раўнава́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да раўнавагі, знаходзіцца ў раўнавазе (у 1 знач.). Раўнаважнае становішча цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)