раява́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раю́ю |
раю́ем |
| 2-я ас. |
раю́еш |
раю́еце |
| 3-я ас. |
раю́е |
раю́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
раява́ў |
раява́лі |
| ж. |
раява́ла |
| н. |
раява́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
раю́й |
раю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
раю́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раява́ць, раюю, раюеш, раюе; незак.
Абл. Жыць вельмі добра, без турбот, без клапот, як у раі. [Сын:] — Дроў табе — дзве машыны прыпру!.. Усю зіму раяваць будзеш. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Раява́ць ’жыць вельмі добра без турбот, безклапотна’ (ТСБМ, Ян., Янк. Мат.). Ад рай 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)