рашэ́ціна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рашэ́ціна |
рашэ́ціны |
| Р. |
рашэ́ціны |
рашэ́цін |
| Д. |
рашэ́ціне |
рашэ́цінам |
| В. |
рашэ́ціну |
рашэ́ціны |
| Т. |
рашэ́цінай
рашэ́цінаю |
рашэ́цінамі |
| М. |
рашэ́ціне |
рашэ́цінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рашэ́ціна ж. сто́йка в пря́сле для су́шки снопо́в
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рашэ́ціна, ‑ы, ж.
Планка, перакладзіна ў рашотцы. На гумне высокі азярод. У дзірках рашэцін свішча .. вецер. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)