рашу́ча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
рашу́ча - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рашу́ча нареч. реши́тельно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рашуча, катэгарычна

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

наадрэ́з, прысл.

Рашуча, катэгарычна.

Адмовіцца н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стро́ма², прысл.

1. Крута ўверх.

Дарога пайшла с. ўверх.

2. перан. Рэзка, рашуча.

С. спыніць гаворку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напо́рысты, -ая, -ае.

Які рашуча дабіваецца сваёй мэты, настойлівы.

Н. чалавек.

Н. характар.

|| наз. напо́рыстасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наотре́з нареч. наадрэ́з; (решительно) рашу́ча; (категорически) катэгары́чна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

flatly [ˈflætli] adv. катэгары́чна, рашу́ча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gamely [ˈgeɪmli] adv. сме́ла, рашу́ча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stanowczo

рашуча; катэгарычна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)