ра́шпільны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ра́шпільны |
ра́шпільная |
ра́шпільнае |
ра́шпільныя |
| Р. |
ра́шпільнага |
ра́шпільнай
ра́шпільнае |
ра́шпільнага |
ра́шпільных |
| Д. |
ра́шпільнаму |
ра́шпільнай |
ра́шпільнаму |
ра́шпільным |
| В. |
ра́шпільны (неадуш.)
ра́шпільнага (адуш.) |
ра́шпільную |
ра́шпільнае |
ра́шпільныя (неадуш.)
ра́шпільных (адуш.) |
| Т. |
ра́шпільным |
ра́шпільнай
ра́шпільнаю |
ра́шпільным |
ра́шпільнымі |
| М. |
ра́шпільным |
ра́шпільнай |
ра́шпільным |
ра́шпільных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ра́шпільны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рашпіля. Рашпільная насечка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ра́шпіль, -я, мн. -і, -яў, м.
Напільнік з буйна насечанымі зубчыкамі.
|| прым. ра́шпільны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подпи́лочный напі́льнікавы; ра́шпільны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
терпу́жный ра́шпільны, напі́льнікавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)