рашо́тны гл. рэшата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рашо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рашо́тны рашо́тная рашо́тнае рашо́тныя
Р. рашо́тнага рашо́тнай
рашо́тнае		 рашо́тнага рашо́тных
Д. рашо́тнаму рашо́тнай рашо́тнаму рашо́тным
В. рашо́тны (неадуш.)
рашо́тнага (адуш.)		 рашо́тную рашо́тнае рашо́тныя (неадуш.)
рашо́тных (адуш.)
Т. рашо́тным рашо́тнай
рашо́тнаю		 рашо́тным рашо́тнымі
М. рашо́тным рашо́тнай рашо́тным рашо́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рашо́тны решётный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рашо́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэшата. Рашотны абечак. // Забяспечаны рашотамі. Рашотны стан машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́шата, -а, М -шаце, мн. рашо́ты і (з ліч. 2, 3, 4) рэ́шаты, рашо́т і рашо́таў, н.

1. Рэч хатняга ўжытку — нацягнутая на шырокі абруч густая сетка для прасейвання мукі і інш.

Прасеяць муку на р.

У рэшаце ваду насіць (перан.: займацца чым-н. бескарысным, пустой справай; разм.). Галава як р. ў каго-н. (пра таго, хто ўсё забывае, у каго дрэнная памяць; разм.).

2. Прасейвальнае прыстасаванне ў зернеачышчальных, сартавальных і іншых машынах.

Рашоты ў камбайне.

◊

Цуды ў рэшаце (разм., жарт.) — пра што-н. незвычайнае або незразумелае.

|| прым. рашо́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

решётный

1. рашо́тны;

2. (о муке) падсява́ны, се́яны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)