рачы́ны гл. рак¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рачы́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рачы́ны рачы́ная рачы́нае рачы́ныя
Р. рачы́нага рачы́най
рачы́нае		 рачы́нага рачы́ных
Д. рачы́наму рачы́най рачы́наму рачы́ным
В. рачы́ны (неадуш.)
рачы́нага (адуш.)		 рачы́ную рачы́нае рачы́ныя (неадуш.)
рачы́ных (адуш.)
Т. рачы́ным рачы́най
рачы́наю		 рачы́ным рачы́нымі
М. рачы́ным рачы́най рачы́ным рачы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рачы́ны ра́чий;

~ныя во́чы — ра́чьи глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рачы́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рака ​1. Рачыныя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рак¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Пакрытая панцырам прэснаводная або марская жывёліна з клюшнямі і брушкам.

Рачны р.

◊

Калі рак свісне — невядома калі або ніколі.

Паказаць, дзе ракі зімуюць каму — правучыць, пакараць каго-н.

|| памянш. рачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. ра́кавы, -ая, -ае і рачы́ны, -ая, -ае.

Ракавая шыйка (брушка рачнога рака). Рачыныя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́чий рачы́ны;

◊

ра́чьи глаза́ во́чы, як у ра́ка, рачы́ныя во́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)