рачка́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рачка́ты рачка́тая рачка́тае рачка́тыя
Р. рачка́тага рачка́тай
рачка́тае
рачка́тага рачка́тых
Д. рачка́таму рачка́тай рачка́таму рачка́тым
В. рачка́ты (неадуш.)
рачка́тага (адуш.)
рачка́тую рачка́тае рачка́тыя (неадуш.)
рачка́тых (адуш.)
Т. рачка́тым рачка́тай
рачка́таю
рачка́тым рачка́тымі
М. рачка́тым рачка́тай рачка́тым рачка́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Рачка́ты ’вірлавокі’ (Мат. Гом.), сюды рачкова́ты, рачкове́нь ’зіркаты, з вялікімі вачыма’ (ТС). Да рак1 (гл.) з-за выпучаных вачэй, параўн. вырачыць, вырачка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)