Verbum

анлайнавы слоўнік

ра́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ра́цыя	ра́цыі
Р.	ра́цыі	ра́цый
Д.	ра́цыі	ра́цыям
В.	ра́цыю	ра́цыі
Т.	ра́цыяй ра́цыяю	ра́цыямі
М.	ра́цыі	ра́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ра́цыя¹, і, мн. -і, -цый, ж.

Пераносная радыёстанцыя.

Звязацца па рацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́цыя², -і, ж.

Падстава, сэнс, слушнасць.

Ён мае рацыю так сцвярджаць.

Няма рацыі рабіць гэта цяпер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́цыя I ж. (радиостанция) ра́ция

ра́цыя II ж., разг. (разумное основание) резо́н м.;

◊ мець ра́цыю — быть пра́вым

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́цыя ¹, ‑і, ж.

Радыёстанцыя, звычайна перастаўная ці пераносная. Камбрыг Ермакоў звязаўся са штабам па рацыі, адтуль перадалі, што там усе гэтыя дні таксама ідуць безупынныя. Мележ.

[Скарачэнне, утворанае з пачатку і канца слоў радыё і станцыя.]

ра́цыя ², ‑і, ж.

Падстава, сэнс, аснова. [Следчы:] — Пан Галезнік, мы ўсё ведаем, вам няма рацыі гуляць з намі ў хованкі. Сабаленка. [Мікола:] — Ці ж нам рацыя згадзіцца сваю Зосю за.. [Рыгора] аддаваць? Гартны. Распытваць у каго-небудзь пра машыну не было ніякай рацыі. Мы ж не ведалі ніводнай яе прыкметы. Лынькоў. // Слушнасць. Пасля некаторай дыскусіі, разваг і меркаванняў я прызнаў рацыю Яўмена Іванавіча. Ермаловіч.

•••

Мець рацыю гл. мець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рацыя,

разумная падстава.

т. 13, с. 382

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рацыя,

пераноская радыёстанцыя.

т. 13, с. 382

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ра́цыя^II ж

вайск (радыёстанцыя) Fúnkstelle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

рацыя

Том: 30, старонка: 35.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ра́цыя^I ж

разм (падстава, сэнс) Räson [-´zɔ̃] f -, Grund m -(e)s, Gründe, Bewéis m -es, -e, Sinn m -(e)s,Vernúnft f -;

вы ма́еце ра́цыю Sie háben recht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)