рахо́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рахо́тка рахо́ткі
Р. рахо́ткі рахо́так
Д. рахо́тцы рахо́ткам
В. рахо́тку рахо́ткі
Т. рахо́ткай
рахо́ткаю		 рахо́ткамі
М. рахо́тцы рахо́тках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Рахо́тка ’лазневая мачалка’ (Касп.). Няясна. Магчыма, да раха (гл.) ці аднаго паходжання з рахава (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)