расіянін назоўнік | мужчынскі род

Жыхар Расіі.

|| жаночы род: расіянка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

расіянін,

гл. расіяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

россия́нин расія́нін, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

расіяне, ‑ян; адз. расіянін, ‑а, м.; расіянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. расіянкі, ‑нак; ж.

Уст. Рускія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rússe

m -n, -n ру́скі, расія́нін

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Russian​1 [ˈrʌʃn] n.

1. ру́скі; ру́ская;

a Russian расія́нін; расія́нка;

the Russians ру́скія

2. ру́ская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Rosjanin

м.

1. рускі;

2. грамадзянін Расіі, расіянін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Russian

[ˈrʌʃən]

1.

adj.

расе́йскі, ру́скі

2.

n.

1) расе́ец -йца m.

2) расія́нін -а m.

3) расе́йская мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)