расі́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рашу́ ро́сім
2-я ас. ро́сіш ро́сіце
3-я ас. ро́сіць ро́сяць
Прошлы час
м. расі́ў расі́лі
ж. расі́ла
н. расі́ла
Загадны лад
2-я ас. расі́ расі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ро́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расі́ць несов., разг. мочи́ть росо́ю

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расі́ць, рашу, росіш, росіць; незак., што.

Разм. Мачыць расою. Высокі густы бульбоўнік блытаўся ў нагах, расіў адзенне. Сачанка. // Пакрываць кроплямі (слёз, крыві). Канец бядзе, Нудзе І гору, — Не росяць вейкаў кроплі слёз. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Расі́ць1 ’мачыць расою, кроплямі слёз, крыві’ (ТСБМ, Байк. і Некр.). Параўн. рус. роси́ть ’пакрывацца расою’, польск. rosić ’мачыць расою’. Гл. раса́1.

*Расі́ць2, расы́ты ’прарошчваць’ (Клім.). Да раса́2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́красіць, -рашу, -расіш, -расіць; -расаны; зак., што.

Тое, што і выкрасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закра́сіць, -ра́шу, -ра́сіш, -ра́сіць; -ра́шаны; зак., што.

Палажыць у што-н. закрасу; заправіць.

З. капусту смятанай.

|| незак. закра́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́красіць, ‑рашу, ‑расіш, ‑расіць; зак., што.

Тое, што і вы́красаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dew

[du:]

1.

n.

1) раса́ f.; расі́на, расі́нка f.

2) сьляза́ f.; кро́пля по́ту

2.

v.

расі́ць; зраша́ць, абраша́ць; змо́чваць расо́ю ці як расо́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)