расі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
расі́стка |
расі́сткі |
| Р. |
расі́сткі |
расі́стак |
| Д. |
расі́стцы |
расі́сткам |
| В. |
расі́стку |
расі́стак |
| Т. |
расі́сткай расі́сткаю |
расі́сткамі |
| М. |
расі́стцы |
расі́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Прыхільнік расізму.
|| ж. расі́стка, -і, ДМ -тцы. мн. -і, -так.
|| прым. расі́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раси́стка расі́стка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
racist
[ˈreɪsɪst]
n.
расі́ст -а m., расі́стка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)