расшыўны́, -а́я, -о́е.

Расшыты ўзорамі, упрыгожаны вышыўкай.

Р. ручнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расшыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расшыўны́ расшыўна́я расшыўно́е расшыўны́я
Р. расшыўно́га расшыўно́й
расшыўно́е		 расшыўно́га расшыўны́х
Д. расшыўно́му расшыўно́й расшыўно́му расшыўны́м
В. расшыўны́ (неадуш.)
расшыўно́га (адуш.)		 расшыўну́ю расшыўно́е расшыўны́я (неадуш.)
расшыўны́х (адуш.)
Т. расшыўны́м расшыўно́й
расшыўно́ю		 расшыўны́м расшыўны́мі
М. расшыўны́м расшыўно́й расшыўны́м расшыўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расшыўны́ расшивно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшыўны́, ‑ая, ‑ое.

Тое, што і расшыты (у 2 знач.). Расшыўная сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)