расшнуро́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расшнуро́ваны |
расшнуро́ваная |
расшнуро́ванае |
расшнуро́ваныя |
| Р. |
расшнуро́ванага |
расшнуро́ванай
расшнуро́ванае |
расшнуро́ванага |
расшнуро́ваных |
| Д. |
расшнуро́ванаму |
расшнуро́ванай |
расшнуро́ванаму |
расшнуро́ваным |
| В. |
расшнуро́ваны
расшнуро́ванага |
расшнуро́ваную |
расшнуро́ванае |
расшнуро́ваныя
расшнуро́ваных |
| Т. |
расшнуро́ваным |
расшнуро́ванай
расшнуро́ванаю |
расшнуро́ваным |
расшнуро́ванымі |
| М. |
расшнуро́ваным |
расшнуро́ванай |
расшнуро́ваным |
расшнуро́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расшнуро́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расшнуро́ваны |
расшнуро́ваная |
расшнуро́ванае |
расшнуро́ваныя |
| Р. |
расшнуро́ванага |
расшнуро́ванай
расшнуро́ванае |
расшнуро́ванага |
расшнуро́ваных |
| Д. |
расшнуро́ванаму |
расшнуро́ванай |
расшнуро́ванаму |
расшнуро́ваным |
| В. |
расшнуро́ваны
расшнуро́ванага |
расшнуро́ваную |
расшнуро́ванае |
расшнуро́ваныя
расшнуро́ваных |
| Т. |
расшнуро́ваным |
расшнуро́ванай
расшнуро́ванаю |
расшнуро́ваным |
расшнуро́ванымі |
| М. |
расшнуро́ваным |
расшнуро́ванай |
расшнуро́ваным |
расшнуро́ваных |
Кароткая форма: расшнуро́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расшнуро́ваны, см. расшнурава́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)