расчэ́сванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. расчэ́сванне
Р. расчэ́свання
Д. расчэ́сванню
В. расчэ́сванне
Т. расчэ́сваннем
М. расчэ́сванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расчэ́сванне¹ гл. расчасаць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчэ́сванне² гл. расчасаць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчэ́сванне I ср. расчёсыванне, расчёска ж.; см. расчэ́сваць I

расчэ́сванне II ср., плотн. растёсывание, растёска ж.; см. расчэ́сваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расчэ́сванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчэсваць ​1 — расчасаць ​1.

расчэ́сванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчэсваць ​2 — расчасаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчаса́ць², -чашу́, -чэ́шаш, -чэ́ша; -чэ́шам, -чэ́шаце, -чэ́шуць; -чашы́; -часа́ны; зак., што.

Высечы, расшырыць адтуліну сякерай.

|| незак. расчэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расчэ́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчаса́ць¹, -чашу́, -чэ́шаш, -чэ́ша; -чэ́шам, -чэ́шаце, -чэ́шуць; -чашы́; -часа́ны і -чэ́саны; зак., што.

Расправіць, разраўняць, прыгладзіць грэбенем.

Р. валасы.

Р. бараду.

|| незак. расчэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расчэ́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчёсывание

1. расчэ́сванне, -ння ср.;

расчёсывание воло́с расчэ́сванне валасо́ў;

расчёсывание льна расчэ́сванне лёну;

2. (тела) расчу́хванне, -ння ср., раздзіра́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дачаса́ць ​1, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Скончыць часанне ​1, расчэсванне (пра лён, воўну і пад.). Жанчыны дачасалі лён.

дачаса́ць ​2, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Скончыць часанне ​2, абчэсванне (пра дрэва, камень і пад.). Дачасаць бервяно. □ Максім дачасаў калок, кінуў яго пад плот, абабіў шапкаю спераду штаны, на якія начаплялася трэсак. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчёска ж.

1. разг. (действие) расчэ́сванне, -ння ср.; см. расчеса́ть​ 1;

2. (гребёнка) расчо́ска, -кі ж., грабяне́ц, -нца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)