расціра́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расціра́льны расціра́льная расціра́льнае расціра́льныя
Р. расціра́льнага расціра́льнай
расціра́льнае
расціра́льнага расціра́льных
Д. расціра́льнаму расціра́льнай расціра́льнаму расціра́льным
В. расціра́льны (неадуш.)
расціра́льнага (адуш.)
расціра́льную расціра́льнае расціра́льныя (неадуш.)
расціра́льных (адуш.)
Т. расціра́льным расціра́льнай
расціра́льнаю
расціра́льным расціра́льнымі
М. расціра́льным расціра́льнай расціра́льным расціра́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расціра́льны расти́рочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расціра́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаецца, служыць для расціркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расце́рці, разатру́, разатрэ́ш, разатрэ́; разатро́м, разатраце́, разатру́ць; расцёр, -це́рла; разатры́; расцёрты; зак.

1. што. Тручы, размяць, раздрабніць, ператварыць у аднародную масу.

Р. тытунь.

2. што. Націскаючы, размазаць па якой-н. паверхні.

Р. крэм на руках.

3. каго-што. Зрабіць масаж, моцна пацерці.

Р. спіну.

4. што. Ходзячы, ездзячы, пратаптаць, пракласці (сцежку, дарогу і пад.; разм.).

Р. дарогу.

|| незак. расціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. расціра́нне, -я, н. і расці́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

|| прым. расці́рачны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.) і расціра́льны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расти́рочный расці́рачны, расціра́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)