расфарбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Распісаць (у 4 знач.), размаляваць рознымі фарбамі.

|| незак. расфарбо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расфарбо́ўванне, -я, н. і расфарбо́ўка, -і, ДМ -бо́ўцы, ж.

|| прым. расфарбо́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расфарбава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расфарбу́ю расфарбу́ем
2-я ас. расфарбу́еш расфарбу́еце
3-я ас. расфарбу́е расфарбу́юць
Прошлы час
м. расфарбава́ў расфарбава́лі
ж. расфарбава́ла
н. расфарбава́ла
Загадны лад
2-я ас. расфарбу́й расфарбу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час расфарбава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расфарбава́ць сов. раскра́сить; расцвети́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расфарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

Распісаць (у 4 знач.), размаляваны рознымі фарбамі. Расфарбаваць цацку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расфарбава́ць, расфарбо́ўваць bemálen vt, áusmalen vt, bunt ánstreichen* [ánmalen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расфарбо́ўка, -і, ДМ -бо́ўцы, ж.

1. гл. расфарбаваць.

2. Спалучэнне колераў.

Тканіна яркай расфарбоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расфарбо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расфарбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расфарбо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расфарбоўваць — расфарбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцвети́ть сов., разг.

1. (раскрасить) размалява́ць, расфарбава́ць;

2. (украсить) раскве́ціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расфарбо́ўка, ‑і, ДМ ‑боўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расфарбоўваць — расфарбаваць.

2. Р мн. ‑бовак. Спалучэнне фарбаў, колераў. Яркая расфарбоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)