растушо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. растушо́ўваю растушо́ўваем
2-я ас. растушо́ўваеш растушо́ўваеце
3-я ас. растушо́ўвае растушо́ўваюць
Прошлы час
м. растушо́ўваў растушо́ўвалі
ж. растушо́ўвала
н. растушо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. растушо́ўвай растушо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час растушо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

растушо́ўваць несов. растушёвывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растушо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да растушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растушава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны; зак., што (спец.).

Раўнамерна расцерці, размазаць туш, аловак у ценявых месцах рысунка.

Р. чарцёж.

|| незак. растушо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. растушо́ўванне, -я, н. і растушо́ўка, -і, ДМ -шо́ўцы, ж.; прым. растушо́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растушёвывать несов. растушо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растушо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растушоўваць — растушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растушо́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да растушавацца.

2. Зал. да растушоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)