растру́шчаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
растру́шчаны |
растру́шчаная |
растру́шчанае |
растру́шчаныя |
| Р. |
растру́шчанага |
растру́шчанай
растру́шчанае |
растру́шчанага |
растру́шчаных |
| Д. |
растру́шчанаму |
растру́шчанай |
растру́шчанаму |
растру́шчаным |
| В. |
растру́шчаны (неадуш.)
растру́шчанага (адуш.) |
растру́шчаную |
растру́шчанае |
растру́шчаныя (неадуш.)
растру́шчаных (адуш.) |
| Т. |
растру́шчаным |
растру́шчанай
растру́шчанаю |
растру́шчаным |
растру́шчанымі |
| М. |
растру́шчаным |
растру́шчанай |
растру́шчаным |
растру́шчаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
растру́шчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
растру́шчаны |
растру́шчаная |
растру́шчанае |
растру́шчаныя |
| Р. |
растру́шчанага |
растру́шчанай
растру́шчанае |
растру́шчанага |
растру́шчаных |
| Д. |
растру́шчанаму |
растру́шчанай |
растру́шчанаму |
растру́шчаным |
| В. |
растру́шчаны (неадуш.)
растру́шчанага (адуш.) |
растру́шчаную |
растру́шчанае |
растру́шчаныя (неадуш.)
растру́шчаных (адуш.) |
| Т. |
растру́шчаным |
растру́шчанай
растру́шчанаю |
растру́шчаным |
растру́шчанымі |
| М. |
растру́шчаным |
растру́шчанай |
растру́шчаным |
растру́шчаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
растру́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
растру́шчаны |
растру́шчаная |
растру́шчанае |
растру́шчаныя |
| Р. |
растру́шчанага |
растру́шчанай
растру́шчанае |
растру́шчанага |
растру́шчаных |
| Д. |
растру́шчанаму |
растру́шчанай |
растру́шчанаму |
растру́шчаным |
| В. |
растру́шчаны (неадуш.)
растру́шчанага (адуш.) |
растру́шчаную |
растру́шчанае |
растру́шчаныя (неадуш.)
растру́шчаных (адуш.) |
| Т. |
растру́шчаным |
растру́шчанай
растру́шчанаю |
растру́шчаным |
растру́шчанымі |
| М. |
растру́шчаным |
растру́шчанай |
растру́шчаным |
растру́шчаных |
Кароткая форма: растру́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
растру́шчаны разг. разби́тый, раздро́бленный, раздроблённый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растру́шчаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад раструшчыць.
2. у знач. прым. Раздроблены, разбіты на дробныя кавалкі. Пад нагу то тут, то там траплялі раструшчаныя кукурузныя пачаткі. М. Стральцоў. Ступіш не так — і загрыміць якая-небудзь бляшанка, пакоціцца ўніз раструшчаная цагліна... Бураўкін. // Пашкоджаны, разбіты (пра косць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
размозжённый размажджэ́раны, растру́шчаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Размахру́шчаны ’раскудлачаны’ (Сцяшк. Сл.). Ад махры́ (гл.) праз *махрачыць/махручыць па ўзору растру́шчаны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раздроблённый
1. раздро́блены, раздро́бнены, раскры́шаны; растру́шчаны;
2. раздро́блены, раздро́бнены;
3. мат. раздро́блены; см. раздроби́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расплю́шчаны 1, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад расплюшчыць 1.
2. у знач. прым. Раскрыты, адкрыты (пра вочы). Аляксандра Пятроўна ляжала з расплюшчанымі вачыма, намагалася заснуць, але не магла. Каршукоў.
расплю́шчаны 1, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад расплюшчыць 2.
2. у знач. прым. Плоскі, прымяты. П адагнаў лодку, .. глянуў на Марусава з-пад казырка мокрай, расплюшчанай шапкі. М. Стральцоў. // Расціснуты, раструшчаны. На падлозе расплюшчаная каробка тэлефона, раструшчаны нагамі тынк. Навуменка. У руцэ ў мяне расплюшчаная ліпкая цукерка, загорнутая ў бліскучую паперку. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бі́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад біць (у 1–3, 10 і 16 знач.).
2. у знач. прым. Зарэзаны, забіты; настраляны (пра дзічыну). Завёзшы свініну.., [Вадап’ян] варочаецца назад, пакінуўшы.. [на рынку] жонку, а па дарозе прыхваціць пару бітых ці жывых япрукоў, парадкуе іх, калі яны ўжо старгаваны і куплены бітымі. Колас.
3. у знач. прым. Разбіты на кавалкі; расколаты, раструшчаны. Бітае шкло звонка храбусціць пад нагамі. Лынькоў. На месцы бацькавага дома, зарослы травой і адуванчыкамі, узнімаўся курган з бітай цэглы. Карпюк.
4. у знач. прым. Валены. У мяне на нагах таксама някепскі абутак — бітыя валёнкі. Місько.
•••
Бітая гадзіна гл. гадзіна.
Бітая дарога гл. дарога.
Карта (стаўка) біта гл. карта.
Козыр біты гл. козыр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)