растру́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. растру́ска растру́скі
Р. растру́скі растру́сак
Д. растру́сцы растру́скам
В. растру́ску растру́скі
Т. растру́скай
растру́скаю		 растру́скамі
М. растру́сцы растру́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

растру́ска ж., торг. (потеря в весе) растру́ска

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растру́ска ж.

1. (действие) разг. расцяру́шванне, -ння ср., рассыпа́нне, -ння ср.; растраса́нне, -ння ср., растрэ́сванне, -ння ср.; см. растру́шивать;

2. (потеря в весе) торг. растру́ска, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растру́ска, ‑і, ДМ ‑трусцы, ж.

1. Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. раструсіць.

2. Р мн. ‑сак. Страты ў вазе і меры сыпкіх прадуктаў і матэрыялаў пры іх захаванні і перавозцы. Раструска мукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раструсі́ць, -рушу́, -ру́сіш, -ру́сіць; -ру́шаны; зак., што (разм.).

Раскідаць тонкім, рыхлым слоем для прасушвання.

Р. сена.

|| незак. растру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. растру́шванне, -я, н. і растру́ска, -і, ДМ -ру́сцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассы́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. рассыпаць — рассыпаць (у 1, 2 знач.).

2. Р мн. ‑пак. Страта ў вазе сыпкіх тавараў; раструска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассы́пка ж.

1. (действие) рассы́пка;

2. торг. (потеря в весе) рассы́пка; растру́ска

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)