расто́ркаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расто́ркаю |
расто́ркаем |
| 2-я ас. |
расто́ркаеш |
расто́ркаеце |
| 3-я ас. |
расто́ркае |
расто́ркаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
расто́ркаў |
расто́ркалі |
| ж. |
расто́ркала |
| н. |
расто́ркала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
расто́ркай |
расто́ркайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
расто́ркаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расто́ркаць сов., обл. рассова́ть, распиха́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расто́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм.
1. Торкаючы, размясціць у розных месцах або на якой‑н. прасторы (пра ўсё, многае). Расторкаць фасолю па ўсёй градзе.
2. перан. Марна выдаткаваць, зрасходаваць. Абы-як растраціць, расторкаць прадукт можна, толькі хіба ж гэта парадак? М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расто́ркаць разм. (размясціць у розных месцах) (írgendwohín, únordentlich, überáll) hinéinstecken vt, hinéinstopfen vt, hinéinschieben* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Расто́ркаць ’распіхаць, разварушыць, абудзіць, растармасіць’ (Нас., ТСБМ), ’раздаць пакрыху’ (Жд. 3). Да то́ркаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
даць, падаць, аддаць, выдаць, надзяліць, удзяліць, адзяліць, надарыць, уступіць / двум ці многім: раздаць / у рукі: уручыць; узычыць, удружыць, сунуць, падсунуць, ткнуць, уткнуць, адваліць (разм.) / двум ці многім: расторкаць (абл.); ахвяраваць (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)