раство́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раство́раны раство́раная раство́ранае раство́раныя
Р. раство́ранага раство́ранай
раство́ранае
раство́ранага раство́раных
Д. раство́ранаму раство́ранай раство́ранаму раство́раным
В. раство́раны (неадуш.)
раство́ранага (адуш.)
раство́раную раство́ранае раство́раныя (неадуш.)
раство́раных (адуш.)
Т. раство́раным раство́ранай
раство́ранаю
раство́раным раство́ранымі
М. раство́раным раство́ранай раство́раным раство́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раство́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раство́раны раство́раная раство́ранае раство́раныя
Р. раство́ранага раство́ранай
раство́ранае
раство́ранага раство́раных
Д. раство́ранаму раство́ранай раство́ранаму раство́раным
В. раство́раны (неадуш.)
раство́ранага (адуш.)
раство́раную раство́ранае раство́раныя (неадуш.)
раство́раных (адуш.)
Т. раство́раным раство́ранай
раство́ранаю
раство́раным раство́ранымі
М. раство́раным раство́ранай раство́раным раство́раных

Кароткая форма: раство́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раство́раны хим. растворённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раство́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад растварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раство́раны (uf)gelöst

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

растворённый

1. раство́раны, распу́шчаны;

2. раство́раны;

3. рашчы́нены; см. раствори́тьII;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дысуга́з

(ад фр. dissous = раствораны + газ)

ацэтылен, раствораны пад ціскам у ацэтоне, выкарыстоўваецца пры газавай зварцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ufgelöst

a хім. раство́раны, разве́дзены

in Tränen ~ sein — абліва́цца сляза́мі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разве́дзены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад развесці.

2. у знач. прым. Пра таго, хто развёўся, у каго скасаваны шлюб. Старая дзеўка... Разведзенаю быць і то, мабыць, не так горка. Марціновіч.

3. у знач. прым. Які растварыўся; раствораны. Разведзены цукар. // З дабаўленнем вады; разбаўлены. Разведзены спірт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халензі́м

(ад гр. chole = жоўць + enksymos = раствораны)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца як жаўцягонны сродак пры гепатытах, халецыстытах і захворваннях страўнікава-кішачнага тракту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)