раствара́льнік, -у, мн. -і, -аў, м.

Рэчыва, здольнае раствараць іншае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раствара́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раствара́льнік раствара́льнікі
Р. раствара́льніку раствара́льнікаў
Д. раствара́льніку раствара́льнікам
В. раствара́льнік раствара́льнікі
Т. раствара́льнікам раствара́льнікамі
М. раствара́льніку раствара́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раствара́льнік, -ку м., хим. раствори́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раствара́льнік, ‑а, м.

Рэчыва, здольнае раствараць іншае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раствара́льнік м. хім. Lösungsmittel n -s, - (рэчыва); Löser m -s, - (апарат)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ацэто́н, -у, м.

Арганічнае злучэнне, бясколерная гаручая вадкасць, якая выкарыстоўваецца пераважна як растваральнік.

|| прым. ацэто́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

solvent​1 [ˈsɒlvənt] n. раствара́льнік;

Water is the common solvent. Вада – самы звычайны растваральнік.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

раствори́тель хим. раствара́льнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліграі́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ліграіну. // Які ўтрымлівае ліграін. Ліграінавы растваральнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozpuszczalnik

м. хім. растваральнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)