растачы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. растачу́ расто́чым
2-я ас. расто́чыш расто́чыце
3-я ас. расто́чыць расто́чаць
Прошлы час
м. растачы́ў растачы́лі
ж. растачы́ла
н. растачы́ла
Загадны лад
2-я ас. растачы́ растачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час растачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

растачы́ць², -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

Згрызці, праесці, патачыць у многіх месцах.

Шашаль растачыў сцяну.

|| незак. расто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расто́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растачы́ць³, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

Прытачыўшы, зрабіць шырэйшым.

Р. спадніцу.

|| незак. расто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расто́чванне, -я, н. і расто́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растачы́ць¹, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што (спец.).

Расшырыць, апрацаваць разцом.

Р. адтуліну

|| незак. расто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расто́чванне, -я, н. і расто́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. расто́чны, -ая, -ае.

Р. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растачы́ць I сов. (на станке) расточи́ть

растачы́ць II сов. (о червях и т.п.) источи́ть

растачы́ць III сов., порт. (расширить) расста́вить;

р. рукавы́ кашу́лі — расста́вить рукава́ руба́шки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растачы́ць ​1, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.

Выточваючы, расшырыць, паглыбіць. Растачыць дэталь.

растачы́ць ​2, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.

Згрызці, праесці, патачыць скрозь, у многіх месцах. Шашаль растачыў сцяну.

растачы́ць ​3, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.

Прытачыўшы, зрабіць большым, шырэйшым. Растачыць каўнер кашулі. □ Чакаючы нявестку ў хату, Стары Хамёнак перасыпаў гумно, растачыў яго для тых снапоў, што прыйдуць разам з новым сем’янінам. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растачы́ць (пашырыць, паглыбіць) áusbohren vt, áusdrehen vt; erwéitern vt (пашырыць); vertíefen vt (паглыбіць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расто́чванне¹, гл. растачыць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расто́чванне², гл. растачыць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расто́чванне³, гл. растачыць³.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)