растасо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. растасо́ўваю растасо́ўваем
2-я ас. растасо́ўваеш растасо́ўваеце
3-я ас. растасо́ўвае растасо́ўваюць
Прошлы час
м. растасо́ўваў растасо́ўвалі
ж. растасо́ўвала
н. растасо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. растасо́ўвай растасо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час растасо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

растасо́ўваць несов., прям., перен. растасо́вывать; см. растасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да растасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растасо́вывать несов. растасо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растасо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да растасоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растасо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растасоўваць — растасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растасо́ўвацца несов., страд. растасо́вываться; см. растасо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растасо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растасоўваць — растасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растасо́ўванне ср. растасо́вывание, растасо́вка ж.; см. растасо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)