растасава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. растасу́ю растасу́ем
2-я ас. растасу́еш растасу́еце
3-я ас. растасу́е растасу́юць
Прошлы час
м. растасава́ў растасава́лі
ж. растасава́ла
н. растасава́ла
Загадны лад
2-я ас. растасу́й растасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час растасава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

растасава́ць сов., прям., перен. растасова́ть;

р. ка́рты — растасова́ть ка́рты;

р. людзе́й па гру́пах — растасова́ть люде́й по гру́ппам

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

Перамяшаць карты ў калодзе перад раздачай партнёрам па гульні; ператасаваць. // перан. Разм. Размясціць па розных месцах. [Кныш:] — Гэты Чырак прыбярэ нас да рук. І не яўкнеш, як па розных пакоях растасуе. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растасова́ть сов., прям., перен. растасава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да растасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растасо́ўка ж. растасо́вка; см. растасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растасава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад растасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растасо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растасоўваць — растасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растасава́ны прям., перен. растасо́ванный; см. растасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растасо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растасоўваць — растасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)