рассялі́ць, -сялю́, -се́ліш, -се́ліць; -се́лены; зак., каго-што.

1. Пасяліць у многіх месцах.

Р. студэнтаў па кватэрах.

2. Пасяліць асобна (пра тых, хто жыў разам).

Р. сыноў.

|| незак. рассяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. рассяле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассялі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. рассялю́ рассе́лім
2-я ас. рассе́ліш рассе́ліце
3-я ас. рассе́ліць рассе́ляць
Прошлы час
м. рассялі́ў рассялі́лі
ж. рассялі́ла
н. рассялі́ла
Загадны лад
2-я ас. рассялі́ рассялі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час рассялі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рассялі́ць сов. рассели́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассялі́ць, ‑сялю, ‑селіш, ‑селіць; зак., каго-што.

1. Пасяліць, даць месца для жылля (пра некалькіх або многіх). Рассяліць людзей па хатах. □ Перад наступленнем карнікаў быў .. загад: жанчын, дзяцей, хворых рассяліць у вёсках. Шамякін.

2. Пасяліць асобна адзін ад аднаго. Калі.. [хлопцаў] расселяць па розных пакоях, усё прападзе. А ў хлопцаў былі свае планы, свае меркаванні. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассялі́ць, рассяля́ць

1. (размясціць) (an verschíedenen Órten) ansíedeln vt;

2. (пасяліць паасобна) aus¦einánder síedeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рассели́ть сов. рассялі́ць, мног. парассяля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да рассяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад рассяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парассяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго.

Рассяліць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozsiedlić

зак. рассяліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)