рассядла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго (што).

Зняць сядло (з асядданай жывёліны).

|| незак. рассядло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассядла́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. рассядла́ю рассядла́ем
2-я ас. рассядла́еш рассядла́еце
3-я ас. рассядла́е рассядла́юць
Прошлы час
м. рассядла́ў рассядла́лі
ж. рассядла́ла
н. рассядла́ла
Загадны лад
2-я ас. рассядла́й рассядла́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час рассядла́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рассядла́ць сов. расседла́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассядла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Зняць сядло (з асядланай жывёлы). [Засмужац] завёў каня ў хлеў, у зацішку рассядлаў, падкінуў яму сена і тады ўвайшоў у хату. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассядла́ць, рассядло́ўваць ábsatteln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расседла́ть сов. рассядла́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассядло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да рассядлаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассядла́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад рассядлаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерассядла́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога не рассядлалі, не паспелі рассядлаць. Нерассядланы конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

entsátteln

vt рассядла́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)